Oto Mirosław Krenz, sekretarz ds. organizacyjnych loży katowickiej Business Centre Club, i jego strój, w którym zaprezentował się na gali BCC w Promnicach.
Mirosław Krenz |
Oto Mirosław Krenz, sekretarz ds. organizacyjnych loży katowickiej Business Centre Club, i jego strój, w którym zaprezentował się na gali BCC w Promnicach.
Mirosław Krenz |
Waldemar Fornalik |
W związku z powyższym – strój naszego bohatera potraktuję tylko jako kanwę do rozważań na temat wykorzystywania sportowych akcentów w stylu miejskim. W zasadzie mam na myśli jeden z nich. Noszenie sportowych butów – zarówno przez kobiety, jak i mężczyzn – do stylizacji wszelakich, nawet tych bardziej eleganckich ze spódnicami, sukienkami i garniturami stało się ostatnio szalenie modne.
Buty sportowe królowały na ulicach w latach 90., później zniknęły na bardzo długo, po to, by znowu święć swój triumf tu i teraz. Zaczęło się od tenisówek i trampek, które korzeniami sięgały drużyn koszykarskich, a obecnie wielkim odkryciem są buty do biegania, tzn. sneakersy. Nie dziwię się temu ani trochę, ponieważ są to najwygodniejsze buty, jakie znam.
Na połączenie eleganckich rzeczy z butami do biegania trzeba w sobie mieć sporo odwagi. Jeśli nie mamy przekonania, że coś razem naprawdę dobrze wygląda, lepiej nie ryzykować. Sugerowałabym noszenie butów sportowych do stylizacji o charakterze sportowej elegancji. Mamy wtedy bardzo małe ryzyko wpadki. Sneakersy w typowo sportowych zestawach – w kontekście mody ulicznej – są obierane bardzo średnio i grozi to wręcz przypięciem metki dresiarza.
Zwracam też Państwa uwagę na to, że w przypadku butów do biegania wato szukać modeli, których podeszwa nie jest zbyt gruba. Inaczej sneakersy wyglądają bardzo ciężko.
W nawiązaniu do stroju Pana Waldemara – im dłuższe spodenki i wyżej podciągnięte skarpetki, tym bardziej nogi wydają się optycznie krótsze.
Pozwolą Państwo, że tym razem nie będę wystawiała oceny stylizacji, ponieważ czuję się niezręcznie oceniając strój, który został komuś narzucony.
Marcin Krupa |
Bogdan Fiszer |
Garnitur – sam w sobie – jest świetny. Dobry kolor oraz fason. Patki przy kieszonkach świadczą o jego delikatnie sportowym charakterze.
Doceniam wiedzę naszego bohatera dotyczącą prawidłowego zapinania guzików marynarki. Dla tych, którzy jeszcze nie wiedzą lub zapomnieli – marynarkę na dwa guziki zapinamy tylko na ten górny, dolny pozostawiając rozpiętym.
Pan Bogdan nie zadbał jednak o szczegóły, które mają kolosalne znaczenie dla budowania proporcji sylwetki i wyglądu ogólnego. Mowa tu o odpowiednich długościach – zarówno rękawów, jak i nogawek. I jedne, i drugie są przydługie. Marszczenia na ramionach i materiałowa harmonijka u dołu spodni są niepotrzebne, wręcz przeszkadzające i szkodzące sylwetce.
Koszula i krawat są w zupełnie innym klimacie. Tak, wiem, to zwykła klasyczna męska koszula, ale – w intensywnym kolorze, co modne było przed laty. Może gdyby jeszcze kolor ten nawiązywałby do typu kolorystycznego, jakim jest Pan Bogdan, wtedy nie uderzało to aż tak bardzo. Jestem pewna, że nasz bohater wygląda znacznie lepiej w jaśniejszych i bardziej kontrastowych kolorach. Biel w odcieniu śmietany czy delikatny błękit byłby idealne.
Krawat jest w nawiązaniu kolorystycznym do koszuli. W związku z tym, że koszula nie należała do najlepszych wyborów, podobnie jest i z krawatem, który ma się nijak do głębokiego granatu garnituru.
W wizerunku chodzi o uzyskanie harmonii – w pierwszej kolejności tej kolorystycznej. Bez niej, rzeczy – nawet najlepszej jakości, najodpowiedniej dobrane fasonem do kształtów sylwetki – będą wyglądały nijako, a my razem z nimi.
Moja ocena: 3-
Publikacja: Śląsk Pluz z dn. 31.07.2015 oraz Dziennik Zachodni z dn. 1.08.2015
Bogusław Śmigielski |
Kolejny owoc współpracy z HR Polska.
Foto: Iza Habur |
Paweł Podsiadło |
Ubierając się, bierzemy pod uwagę wiele rzeczy. Przede wszystkim, kupujemy to, co się nam podoba i to właśnie upodobania odgrywają tutaj rolę kluczową. Sprawdzamy rozmiar, kolor i fason. I jeszcze cenę, żeby w znaczący sposób nie przekraczała zasobności naszego portfela. Nie bez znaczenia jest moda, choć osobiście, jej wagę stawiałabym na ostatnim miejscu. Przy doborze garderoby ważny jest też uprawiany zawód, miejsce i środowisko pracy, sposób, w jaki lubimy spędzać wolny czas, czy mamy dzieci lub też okoliczności, w jakich mamy zamiar dokonywać prezentacji poszczególnych rzeczy… Wszystkim przecież zależy na ubieraniu, nie – przebieraniu. Styl albo się ma, albo nie, jeśli to drugie – polecam się go „nauczyć”. Od tego są styliści. Nawet jeśli ktoś mówi, że to nie ma znaczenia… – tym bardziej oddałabym to innym. Nie oszukujmy się, nawet jeśli nam się to nie podoba, inni oceniają nas po opakowaniu. Zawsze powtarzam, że strój ma być tłem do tego, co mamy do powiedzenia. Daje to dużą swobodę i pozwala skupić się tylko na tym, co naprawdę ważne, czyli treściach, które mamy do przekazania. Pomijam tutaj kwestię wizerunku scenicznego, bo to zupełnie inna bajka.
Najlepszym elementem całości są okulary. Delikatne, ale z charakterem, dopasowane do kształtu twarzy i linii brwi.
Borys Budka |
Andrzej Krzywy |
Bazę ubraniową stanowi – jak na eleganckiego mężczyznę przystało – garnitur.
Andrzej Zabiegliński |
Spodnie mają fason podkreślający szczupłą sylwetkę Pana Andrzeja. I nawet długość nogawek jest odpowiednia. Dawno na łamach mojej rubryki tego nie było. I proszę zwrócić uwagę, że od razu mamy wyrażenie, że patrzymy na mężczyznę wyprostowanego i wysokiego – czy to drugie jest prawdziwe, szczerze nie wiem, ale wrażenie pozostaje. Drodzy Panowie, zrezygnujecie z wszelkich „harmonijek” na wysokości kostek. To nie jest ani ładne, ani służące Waszemu wizerunkowi.
Biała koszula to „must have” w garderobie każdego – czy to kobiety, czy mężczyzny. Sprawdza się w wielu sytuacjach, ważna jest jej oprawa. Biel połączona z granatem nie jest tak mocno kontrastująca jak z kolorem czarnym. Przez to zbudowany zestaw kolorystyczny wydaje się łagodniejszy, odpowiedni na dzień, na konferencję.
Kontrowersje może budzić pomarańczowo-niebieski krawat. Po pierwsze, odcień niebieskości jest znacznie cieplejszy od niebieskości garnituru – dla mnie to dysonans nie do zaakceptowania, w tym konkretnym przypadku. Po drugie, pomarańczowy? Pan Andrzej jest raczej chłodnym typem kolorystycznym i polecałabym jednak pozostać przy tej palecie. Krawat to główny męski dodatek, który – tuż po koszuli – znajduje się najbliżej twarzy. To właśnie te kolory są dla naszego wizerunku najistotniejsze. Nie warto się pomylić.
Okulary może mało nowoczesne, ale dopasowane do kształtu twarzy, oka, linii brwi, także kolorystycznie. Nie mam im wiele do zarzucenia.
Chciałabym jeszcze skomentować buty. Czarne, owszem, pasują także do granatowego garnituru, ale na dzień namawiałabym na brązowe. Są delikatniejsze, mniej zobowiązujące, a w tym przypadku – może podratowałyby też krawat, który nie ma żadnego nawiązania w całości stylizacji. Oczywiście jakie buty, taki też powinien być pasek do spodni i zegarka.
Moja ocena: 4