Zachwyca mnie bluzka w kolorze czerwonego wina. Jej
koronkowe aplikacje idealnie współgrają z burzą blond loków. Ma to taki
przyjemnie romantyczny charakter. Szkoda, że styl ten nie stał się „light
motive” całego zestawu ubraniowego, bo wyobrażam sobie, że Pani Jolanta jest do
niego stworzona.

Granatowa marynarka z interesującymi złotymi guzikami ładnie
komponuje się z kolorem bluzki. Niestety, mam uczucie, że ten silny kontrast
kolorystyczny dwóch nasycony barw zdominował wizerunek i Pani Jolanta wygląda
zbyt blado, jednak i tak jest to lepsze rozwiązanie niż zastosowanie
najpopularniejszej czarni, która w przypadku delikatnej urody naszej
dzisiejszej bohaterki byłaby totalną pomyłką. Czarny kolor spodni nie stanowi
większego problemu, ponieważ jest wystarczająco daleko od twarzy.

Mam jednak inną uwagę. Za dużo dzieje się w rejonie bioder. Kończy
się tam i bluzka, i żakiet. Wyraźnie widać zakładki spodni. Przewieszona przez
ramię torba także skupia najwięcej uwagi na biodrach. Wszystko to powoduje
optyczne powiększenie w tym samym miejscu i zaburza proporcje sylwetki. Śmiem
twierdzić, że Pani Jolanta mogła wyglądać o wiele zgrabniej. Nogi aż proszą, by
zrobić z nich wielki atut, a zaprezentowanym zestawem ubraniowym Pani Jolanta
tego nie uczyniła.

Smaczkiem stylizacji chyba miała być torebka kolorystycznie
nawiązująca do części garderoby. Jednak stylem odbiegająca od całości.

Poza tym, czy jest to strój odpowiedni na jakąkolwiek galę?
Pozostawiam to Państwa rozwadze.

Moja ocena za wygląd ogólny:
4 (głównie za bardzo pozytywne pierwsze wrażenie, jakie Pani na mnie wywarła)