Pani Szymona
zdecydowała się na sukienkę w kształcie tuby z delikatnym drapowaniem. Zdeformowało
to jej sylwetkę, bo ukryło talię, powodując, że wydaje się ona jej nie mieć, a
do tego wyeksponowało odstający brzuszek. Na szczęście sukienkę ratuje dekolt i
ładnie podkreślony biust, który sugeruje, że bohaterka mojej dzisiejszej oceny
może być bardzo kobieca.

Rozumiem, że
wybór sukienki był podyktowany tym, by pokazać długie aż do nieba nogi. Owszem,
długie ona są, jednak niekoniecznie warte pokazywania w całej okazałości z
powodu bardzo kościstych kolan. Pani Szymona, podobnie jak ostatnio oceniane przeze
mnie Candy Girl oraz Iwona Węgrowska, powinna przemyśleć długości swoich
sukienek i spódnic, bo naprawdę nie warto pokazywać za dużo. Za mało także, we
wszystkim powinna być równowaga.

Zdecydowany plus
za kolory. Różowe rajstopy, choć mocno prowokujące, są ciekawym elementem stylizacji. Bez względu na to, czy mi się ona
podoba czy nie, muszę przyznać, że większość rzeczy ma swoje uzasadnienie
kolorystyczne. Różowe rajstopy, kolczyki i piórko w toczku. Fioletowe buty
nawiązują do koloru sukienki. Czarne rękawiczki, toczek i okulary. „Bogate”
kryształowe bransoletki i pierścionki zostały podkreślone poprzez elementy
zdobienia w oprawach okularowych. Nawet delikatna granatowa narzutka mnie nie
razi – kolorystycznie, podkreślę raz jeszcze.

Szkoda, że Pani
Szymona nie dba o swój styl i o ile z kolorami radzi sobie całkiem dobrze, o
tyle nie ma pojęcia o tym, w jaki sposób podkreślić atuty swojej sylwetki,
które niewątpliwie posiada.

Moja ocena: 2 (bo
kolor w wizerunku to zdecydowanie za mało, by dobrze wyglądać, trzeba jeszcze
zadbać o styl i fason)