Pan Andrzej zdecydowanie dba o swój wizerunek, co przejawia się w trosce o szczegóły stylizacji. Owszem, niektóre z nich wymagają pewnego dopracowania, jednak muszę przyznać, że ogólne wrażenie, jakie zrobił na mnie nasz bohater było bardzo dobre. A jak wiemy, to pierwsze wrażenie jest najważniejsze.

 

Ciemny garnitur z białą koszulą to szczyt elegancji. Ciemny powinien oznaczać grafity i granaty w godzinach w ciągu dnia, czarny – jedynie wieczorem.

 

Wielokrotnie już zwracałam Państwa uwagę na istotę dopasowania rozmiaru do sylwetki. Ogromna pochwała należy się Panu Andrzejowi za dobór marynarki. Dobrze leży w ramionach, długość rękawa także się zgadza. Co więcej, spod niego widać mankiet koszuli. Brawo, ponieważ panowie zbyt często nie doceniają tego szczegółu, który nie tylko świadczy o ich wiedzy z zasad dress code’u, ale też poprawia proporcje sylwetki.

 

Białej koszuli komentować nie trzeba. Klasa sama w sobie. Choć guziki sugerują zasłanianie ich krawatem.

 

Podoba mi się jednak, że Pan Andrzej zrezygnował z krawata, co dodało mu nonszalancji i jednocześnie ociepliło wizerunek. Minus jednak za to, że nie zadbał o żaden inny dodatek. Idealna byłaby tutaj poszetka, czyli chusteczka do kieszonki marynarki. Uwaga na poprawne nazewnictwo! Ta kieszonka nie jest butonierką, jak to myśli większość. Fachowo nazywana jest ona brustaszną, natomiast butonierka to dziurka w klapie marynarki.

 

Mam mieszane uczucia w stosunku do spodni. Chyba jednak nie ten fason…

 

Plus za otwartą klamrę paska. Jest to jej najbardziej elegancka wersja.

 

Najwięcej uwag mam do butów. Albo nie są one czyste, albo swoją świetność mają za sobą. I jedna, i druga opcja są dla mnie wykluczające.

 

Okulary dobrze dopasowane do kształtu twarzy i linii brwi. Nie są na tyle intensywne, by zasłaniać oblicze, ale też nadają charakteru.

 

 

Publikacja: Dziennik Zachodni dn. 9.11.2013